Welkom in de wereld van Gabriel Cornelius Von Max!

Bij POD zijn we gepassioneerd door het reproduceren van olieverfschilderijen van hoge kwaliteit. We gebruiken nauwgezette techniek en ambachtelijke knowhow om kunstwerken te creëren die je meenemen op een reis naar het hart van de creatie van Gabriel Cornelius Von Max.

Stel je voor dat je een origineel kunstwerk bezit van Gabriel Cornelius Von Max, een van de grootste kunstenaars uit de geschiedenis. Bij POD bieden wij jou de mogelijkheid om deze droom waar te maken. Wij reproduceren de werken van Gabriel Cornelius Von Max tot in het kleinste detail, zodat jij er ook thuis van kunt genieten.

Onze reproducties worden gemaakt door ervaren kunstenaars die gebruik maken van de beste materialen en technieken. Wij doen er alles aan om u kunstwerken van de hoogste kwaliteit te bieden, die uw gezin generaties lang vreugde en inspiratie zullen brengen.

Biografie

Gabriel Cornelius Ritter von Max (1840-1915) was een prominente Oostenrijkse schilder, hoogleraar historieschilderkunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, en een fervent verzamelaar van antropologische artefacten. Zijn artistieke stijl werd gekenmerkt door een mix van realisme en idealisme, vaak doordrenkt met een gevoel van mysterie en symboliek.

Max, geboren in Praag, Bohemen (het huidige Tsjechië) in 1840, toonde al vroeg een neiging tot kunst en ontving zijn initiële opleiding van zijn vader, Josef Max, een gerespecteerde beeldhouwer. Op 15-jarige leeftijd begon hij aan zijn formele kunstopleiding aan de Praagse Academie voor Schone Kunsten, waar hij studeerde bij Eduard von Engerth, een beroemde schilder die bekend staat om zijn historische en genretaferelen.

De artistieke expressie van Max werd gekenmerkt door een combinatie van realisme en idealisme. Zijn schilderijen verdiepten zich vaak in het rijk van mysterie en symboliek, waarbij hij zich liet inspireren door mythologie, literatuur en folklore. De werken van Dante Alighieri en Goethe hadden een bijzondere fascinatie voor hem, en hun invloed is terug te vinden in zijn allegorische en symbolische schilderijen.

De talenten van Max strekten zich ook uit tot de portretkunst, waar hij blijk gaf van een opmerkelijk vermogen om de psychologische diepgang en individualiteit van zijn onderwerpen vast te leggen. Zijn portretten onderscheidden zich vaak door het meesterlijke gebruik van licht en schaduw, waardoor een gevoel van drama en introspectie ontstond.

Tot de meest opmerkelijke werken van Max behoren 'De laatste dag in het oude huis' (1862), een aangrijpende afbeelding van een gezin dat vanwege financiële problemen gedwongen wordt afstand te doen van hun bezittingen, en 'Picciola' (1853), een romantisch verhaal over een jonge man. de liefde van een vrouw voor een gevangengenomen man.

De artistieke prestaties van Max werden gedurende zijn hele carrière algemeen erkend. Hij ontving in 1898 de prestigieuze Beierse Maximiliaanse Orde voor Wetenschap en Kunst en werd in 1910 verkozen tot lid van de Berlijnse Kunstacademie.

In 1915 overleed Max in München, Duitsland, en liet een rijke artistieke erfenis achter die het publiek vandaag de dag nog steeds inspireert en intrigeert. Zijn schilderijen zijn nu gehuisvest in vooraanstaande musea over de hele wereld, waaronder de Neue Pinakothek in München, de Österreichische Galerie Belvedere in Wenen en de National Gallery of Art in Washington, D.C.